ماءالشعیر، که به نامهای مالت و جوانه جو نیز شناخته میشود، از جوانه زدن دانههای جو حاصل میشود. دارای ترکیباتی مانند ساکارز، گلوکز، مالتوز و ویتامین C ، ویتامین های گروه B ، اسیدهای آلی، انواع آمینواسید ها، املاح، اسید نوکلئیک و آب گازدار است... در فرآیند تولید مالت، دانهها ابتدا خیسانده شده تا جوانه بزنند، سپس خشک و گاهی بو داده میشوند. ماشعیر حاوی ترکیبات مختلفی است که آن را برای استفادههای گوناگون، از جمله تولید نوشیدنیها، محصولات نانوایی و مکملهای غذایی مناسب میکند. در ادامه، ترکیبات اصلی موجود در ماءالشعیر را شرح میدهیم:
آمینواسیدها: ماشعیر منبع خوبی از پروتئینها و آمینواسیدهای ضروری است که برای رشد و ترمیم بافتهای بدن مورد نیاز هستند.
کربوهیدراتها: این ترکیب شامل قندها، نشاسته و فیبر است. نشاسته موجود در مالت به قندهای سادهتر تبدیل میشود که در فرءیند تولید آبجو و سایر نوشیدنیهای الکلی مورد استفاده قرار میگیرد.
ویتامینها: ماشعیر منبع غنی از ویتامینهای گروه B، از جمله تیامین (B1)، ریبوفلاوین (B2)، نیاسین (B3)، و اسید فولیک (B9) است که برای عملکرد مناسب سیستم عصبی و حفظ سلامت پوست و مو ضروری هستند.
مواد معدنی: ماشعیر حاوی مواد معدنی مختلفی مانند منیزیم، فسفر، سلنیوم و آهن است که همه برای حفظ سلامت بدن لازم هستند.
آنزیمها: در فرءیند جوانه زنی، آنزیمهای مختلفی تولید میشوند که نقش مهمی در تبدیل نشاسته به قندها و در تخمیر دارند. این آنزیمها شامل آلفا و بتا آمیلاز، پروتئاز، و پپتیداز هستند.
فیتوکمیکالها: ماشعیر حاوی ترکیبات گیاهی مانند فلاوونوئیدها و پلیفنولها است که خواص آنتیاکسیدانی داشته و ممکن است به کاهش خطر ابتلا به برخی بیماریها کمک کنند.
فیبر: ماشعیر منبع خوبی از فیبر غذایی است که میتواند به بهبود گوارش و کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی-عروقی کمک کند.
این ترکیبات متنوع سبب میشود ماشعیر در زمینههای مختلف غذایی و نوشیدنیها کاربردهای فراوانی داشته باشد و علاوه بر ارزش غذایی، خواص سلامتبخشی نیز به همراه داشته باشد